DvhN 30-09-2022 opinieartikel ‘Maak van Israël geen pariastaat’ + reacties


DvhN 30-09-2022 opinieartikel ‘Maak van Israël geen pariastaat

Op vrijdag 30 september publiceerde het Dagblad van het Noorden (DvhN) het opinieartikel (klik op de vet gemaakte link om het hele artikel te lezen) dat ik had geschreven naar aanleiding van mijn open brief aan de voorzitter van de Europese Commissie mevrouw Von der Leyen. De kop erboven was bedacht door de redactie en had wat mij betreft beter ‘EU: maak van Israël geen pariastaat’ kunnen luiden, maar verder niets dan lof voor het plaatsen van het artikel. Daar heb ik aardig wat positieve reacties op mogen ontvangen, maar er verschenen in het DvhN ook een aantal kritische geluiden.

De ‘afgestudeerd filosoof met een master in Internationaal Recht’ Mihai Martoiu Ticu maakt het in zijn bijdrage ‘EU discrimineert Palestijnen, niet Israël’ (DvhN 6 oktober) bont door nauwelijks op relevante punten in te gaan en daar waar hij dat wel doet, mijn woorden onherkenbaar te verdraaien. Wat dat betreft, is deze zelfverklaarde factchecker overigens een recidivist (twee jaar geleden had ik een vergelijkbare ervaring). Hieronder de ingezonden brief die ik vandaag naar het DvhN heb gestuurd.

Desinformerende filosoof
In mijn opinieartikel ‘Maak van Israël geen pariastaat’ (DvhN 30 september) stel ik op acht punten mijn vraagtekens bij het beleid van de EU ten aanzien van de Joodse staat Israël om af te sluiten met de vraag of Israël een andere behandeling ten deel valt dan andere landen, net zoals de Joden in Europa eeuwenlang een andere behandeling ten deel viel dan andere bevolkingsgroepen. Mihai Martoiu Ticu, ‘afgestudeerd filosoof met een master in Internationaal Recht’, presteert het in zijn uitgebreide reactie ‘EU discrimineert Palestijnen, niet Israël’ (DvhN 6 oktober) om slechts op een van de acht punten in te gaan (een van de minst belangrijke) en dat ene punt dan ook nog eens onherkenbaar te verdraaien. Waar ik de vraag stelde waarom ‘besteedt de EU zoveel meer aandacht aan het (ook) territoriale conflict tussen Israël en de Palestijnen dan bijvoorbeeld aan het territoriale conflict rond Cyprus tussen EU-lidstaat Griekenland en kandidaat EU-lid Turkije?’ verwijt Mihai Martoiu Ticu mij het ‘produceren van alleen maar drogredenen. Bijvoorbeeld dat de EU bezet Noord-Cyprus anders zou behandelen dan de bezette Palestijnse gebieden. Hij heeft gelijk dat de wereld Noord-Cyprus anders behandelt, maar juist in het nadeel van de Palestijnen.’ Triest dat een afgestudeerd filosoof op deze manier desinformatie verspreidt en meent zo de discussie aan te moeten gaan of kan ik beter schrijven uit de weg te gaan?

Van een vergelijkbaar betreurenswaardig niveau is de ingezonden brief ‘Pariastaat‘ (DvhN 08-10-2022) van J.C. Bosma. Hieronder mijn tweede ingezonden brief van vandaag voor het DvhN.

Zelden zoveel verdraaiingen of onwaarheden gelezen
J.C. Bosma schrijft in zijn ingezonden brief van 8-10 n.a.v. mijn opinieartikel ‘Maak van Israël geen pariastaat’ (DvhN 30 september) dat hij zelden een artikel heeft gelezen met zoveel verdraaiingen en onwaarheden. Zo zou het een verdraaiing of niet waar zijn dat de Palestijnse leider Mahmoud Abbas een Holocaustontkenner zou zijn. Niet alleen stelde Abbas een paar maanden geleden dat de Palestijnen vijftig Holocausten hebben ondergaan door Israël sinds 1947, maar: ‘In zijn boek uit 1984, gebaseerd op het proefschrift, deed Abbas de bewering dat zes miljoen Joden waren vermoord in de Holocaust af als een “mythe” en “fantastische leugen”’ (vertaling van de Engelstalige Wikipediapagina), het werkelijke cijfer zou hooguit een paar honderdduizend zijn.
Het zou ook een verdraaiing of niet waar zijn dat de overerfbaarheid van de vluchtelingenstatus uniek zou zijn. Op de website van het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël) kan hij het volgende lezen: ‘Wat is bijzonder aan UNRWA? UNHCR (UN Refugee Agency) is verantwoordelijk voor alle andere vluchtelingen in de wereld. Bij de UNHCR is het vluchtelingschap een tijdelijke status, terwijl de status van Palestijnse vluchteling een overerfbare status is, ad infinitum.’ De UNWRA is er overigens alleen voor Palestijnse vluchtelingen, op zich ook al uniek.
Ten slotte stelt J.C. Bosma dat Israël (blijkbaar terecht) een pariastaat wordt vanwege apartheid. De vraag is dan welke stranden, bibliotheken, winkels, cafés, bussen en beroepen niet toegankelijk zijn voor Israëlische Arabieren en hoe het kan dat de Arabische partij Ra’am deel uitmaakt van de Israëlische regering.

Ronald Kaatee
voorzitter